dourenne

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dourenn-, pennrann ar verb dourenniñ, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

dourenne /duˈrɛnːe/

  1. Furm ar verb dourenniñ e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
An torrer-mein a zourenne e zaoulagad. — (Jakez Riou, Geotenn ar Werc'hez ha danevelloù all, Al Liamm, 1957, p. 46.)

Troidigezhioù