doareenn

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar doare-, pennrann ar verb doareañ, hag al lostger -enn.

Anv-kadarn

doareenn /dwaˈreːɛn/ benel (liester : doareennoù)

  1. (Yezhadur) Anv-gwan, anv-kadarn pe raganv er prezegad liammet ouzh ar rener pe ar renadenn-dra dre ur verb-stagañ (bezañ, h.a.) pe verb-stad all.
    • STAGENNOU HA DOAREENNOU. — Daou implij en devez an anv-gwan-doareañ : evel stagenn ouzh un anv-kadarn pe raganvioù a zo, hag evel doareenn.[...]
      DOAREENN e vez an anv-gwan pa vez ur verb o tougen an doare diskuliet gantañ war ar rener, pe a-wechoù war ar renad.
      Doareenn ar rener a vez degaset peurvuiañ gant ar verb
      BEZAN : bras on, Per a zo klañv. [...]. — (Frañsez Kervella, Yezhadur Bras ar Brezhoneg, Brest, 1947, 1976, p. 301, § 511.)

Troidigezhioù