Mont d’an endalc’had

dleit

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dle-, pennrann ar verb dleout, hag an dibenn-ger -it

Furm verb

dleit /ˈdleːit/ /ˈɡleːit/

  1. Furm ar verb dleout en eil gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
« — N'e ket d'eomp-ni eo barn ac'hanhoc'h, emezho, mes hoc'h-unan e tleit beza ho parner ; [...]. » — (Gabriel Morvan, Buez ar Zent, Brest, 1894, p. 292.)
Jilig. — [...] ? Daoust hag e tleit ober goap eus an diavêzidi a dremen dre aman, evelse ? — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 7.)

Troidigezhioù