Mont d’an endalc’had

dleer

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dle-, pennrann ar verb dleout, hag an dibenn-ger -er

Furm verb

dleer /ˈdleːɛr/ /ˈɡleːɛr/

  1. Furm dic'hour ar verb dleout en amzer-vremañ an doare-disklêriañ
— [...] ? N'hallan netra war se : ha neuze, en gwirionez, ne dleer ar salud nemet d'ar roue ha d'ar rouanez. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/4, Al Liamm, 1989, p. 58.)
Mad, hennez, ar Brutus-se, en doa c'hoant da lakaat an tan enn ti araok mont varzu Lesneven, evit diskouez, a lavare, d'ar c'houeriad ne dleer ket lezer soudarded ar Republik da vervel gand ar zec'hed. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 55.)
Meur a hini ivez, evelkent, hen anzav a dleer, a zo disteroc'h. — (Sarmoniou an Aotrou Quere, dastumet ha renket gant an Ao. Jezegou, Kastellin, 1906, p. VI.)

Troidigezhioù