dizroont

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dizro-, pennrann ar verb dizreiñ, hag an dibenn-ger -ont

Furm verb

dizroont /diˈzroːɔ̃ɲ(t)/

  1. Furm ar verb dizreiñ e trede gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
Amzer dezo da zelled ouz parkad o buhez, da adveva o bloaveziou nijed kuit, en eur gonta anezo da yaouankizou hag a gredo, ouz o hleved, e tizroont doun ha pell er c'hantvejou tremened. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 2 ar rakskrid gant F. Falc'hun.)

Gerioù heñvelster

Troidigezhioù