dizrofet

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dizro-, pennrann ar verb dizreiñ, hag an dibenn-ger -fet

Furm verb

dizrofet /diˈzrofːet/

  1. Furm ar verb dizreiñ en eil gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ (e brezhoneg Treger)
<skouer.>
"Mes mar dalc'het din e tizrofet warc'hoazh, d'an hevelep eur." — (Anatol ar Braz, lakaet e brezhoneg gant Erwan ar Moal, Mojenn an Ankou, Mouladurioù Hor Yezh, 1986, p. 43.)

Gerioù heñvelster

Troidigezhioù