dizolojod

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dizolo-, pennrann ar verb dizoleiñ, hag an dibenn-ger -jod

Furm verb

dizolojod /ˌdizoˈloːʒɔt/

  1. Furm dic'hour ar verb dizoleiñ en amzer-dremenet strizh an doare-disklêriañ
Souezhet-bras e voe an holl gant ar pezh a zizolojod en armel du. — (Jakez Konan, Ur marc'hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 69.)

Troidigezhioù