disprizañ

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar dispriz hag al lostger -añ.

Verb

disprizañ /disˈpriːzã/ (anv-gwan-verb : disprizet) (displegadur)

1. Kaout dispriz evit un dra bennak, evit un den bennak.
   • M’ho tesko, emezi, d’am disprizañ ! — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 132.)
   • Komz a reont eus sonerezh, eus ar fed e chom ar rock ur stil disprizet e-keñver ar jazz pe ar folk. — (Gaetan Boulig, pennad Sonerezh ar Sixties er Stadoù-Unanet : Festival Monterey, Ya!, niv. 945, 2023, p. 8.)

Gerioù heñvelster

• disprizout

Troidigezhioù

• galleg : mépriser ^(fr)
• kabileg : ḥqer ^(kab)
• kembraeg : dirmygu ^(cy) , dibrisio ^(cy)
• korseg : disprizzà ^(co)
• saozneg : despise ^(en) , be contemptuous of ^(en)
• spagnoleg : despreciar ^(es)