disoñjomp

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar disoñj-, pennrann ar verb disoñjal pe disoñjiñ, hag an dibenn-ger -omp

Furm verb 1

Kemmadur	Furm
hep	disoñjomp
dre vlotaat	zisoñjomp
amreizh	tisoñjomp

disoñjomp /diˈzɔ̃ːʒɔ̃m(p)/

1. Furm ar verb disoñjal/disoñjiñ e kentañ gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ

Troidigezhioù

• galleg : (nous) oublions ^(fr)

Furm verb 2

disoñjomp /diˈzɔ̃ːʒɔ̃m(p)/

1. Furm ar verb disoñjal/disoñjiñ e kentañ gour lies an doare-gourc'hemenn
   • « [...]. Disoñjomp eun dra ker poanius-all, ha bezomp gwir vreudeur gant karantez leiz hor c'halon. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 51.)

Troidigezhioù

• galleg : oublions ^(fr)  !