diskoilhint

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « diskol- », pennrann ar verb « diskoliañ », glebiadur an « l » notet « ilh », hag an dibenn-ger « -int ».

Furm verb

diskoilhint /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb diskoliañ e trede gour lies an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.