diskennont

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar diskenn-, pennrann ar verb diskenn, hag an dibenn-ger -ont

Furm verb

diskennont /disˈkɛnːɔ̃ɲ(t)/

  1. Furm ar verb diskenn e trede gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
Hag e tiskennont o daou gant ar wenodenn a-hed ar c'heviou flastret. — (Abeozen, Dremm an Ankou, Skridoù Breizh, 1942, p. 41.)

Troidigezhioù