disfiziañs

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar rakger dis- hag an anv-kadarn fiziañs.

Anv-kadarn

disfiziañs /disˈfi(z)jãs/ hollek benel

1. Disfiz
2. Kaout disfiziañs ouzh un den, diouzh un den.
   • Ar plac'h yaouank-ma, n'he devoa disfisians ebet, a zentas ouz he magerez, [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 15.)
   • Pebezh freuz ha reuz he deus degaset ar vuoc'h-se etre paotred ar skol ! N'eo ket o tourtal nag o winkal, met oc'h hadañ disfiziañs ha droug-kuzh kenetrezomp. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 95-96.)

Gerioù heñvelster

• difiziañs

Troidigezhioù

• galleg : défiance ^(fr) , méfiance ^(fr) benel
• portugaleg : desconfiança ^(pt) benel