dioueliet

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « diouel- », pennrann ar verb « dioueliañ », ur glebiadur notet « -i- », hag an dibenn-ger « -et ».

Furm verb

dioueliet /Distagadur ?/

  1. Anv-gwan-verb ar verb dioueliañ.
  2. Furm ar verb dioueliañ e trede gour unan an doare-gourc'hemenn.