dileuskel

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ar rakger di- hag ar verb leuskel

Verb

dileuskel /diˈlœskɛl/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : dilaosket) (displegadur)

  1. Lezel un dra, dilezel un dra, diskregiñ diouzh un dra

Krennlavarioù

Troidigezhioù