dihunjout

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dihun-, pennrann ar verb dihuniñ, hag an dibenn-ger -jout.

Furm verb

Kemmadur Furm
hep dihunjout
dre vlotaat zihunjout
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat tihunjout
amreizh tihunjout

dihunjout /diˈhỹnʒut/

  1. Furm ar verb dihuniñ en eil gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.