digoun

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus di- ha koun.

Anv-gwan

digoun /ˈdiːɡũn/

  1. Hep koun; dieñvor.

Anv-kadarn

digoun /ˈdiːɡũn/

  1. ankounac'h