didrousoc'h

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an anv-gwan didrouz hag an dibenn-ger -oc'h.

Furm anv-gwan

didrousoc'h /diˈdrusːɔx/

1. Derez-uheloc'h an anv-gwan didrouz
   • Evit kaout aesoc'h ha didrousoc'h digor e ti Loull ar Bouc'h, ec'h ejont da glask e sakrist evit mont ganto da skeiñ war an nor ha da c'hervel ar person. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 87.)
   • — [...]. Me a ia da ober berroc'h tro, ha kalz didrousoc'h; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 160.)
2. Didrousoc'h eget :
   • Petra didrousoc’h eget eur mennig ? — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 58.)
3. Didrousoc'h evit :
4. Didrousoc'h-didrousañ : muioc'h-mui didrouz
   • Didrouz ar sal, didrouz-mik ! Didrousoc'h-didrousañ ! — (Edouarzh Ollivro, troet gant Jakez Konan, Pikoù Mab e Dad, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, p. 158.)

Gerioù enepster

• trouzusoc'h

Troidigezhioù

• galleg : plus discrète(s) ^(fr) , plus discret(s) ^(fr) (que)
• galleg : plus silencieuse(s) ^(fr) , plus silencieux ^(fr) (que)