dalc'het

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar dalc'h (eus ar verb derc'hel) hag -et.

Furm verb

dalc'het /Distagadur ?/

1. Etre daouarn unan bennak:
   • An eil goude egile, an holl falc'herien a grog en o falc'h, dalc'het betek neuze er vann. — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 84.)
2. Bezañ dalc'het en e gorf:
   • Darn a vez dalc'het en o fenn. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 182.)
3. Bezañ dalc'het soñj:
   • Ar vlenierien hepken a ouie, dalc'het o doa soñj. — (Aleksandr Soljenitsyn, lakaet e brezhoneg gant Ernest ar Barzhig, Ti Vatriona, Al Liamm, 1976, p. 9.)
4. Bezañ dalc'het penn:

Deveradoù

• dalc'het-kloz