c'helloc'h

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus gelloc'h gant ur c'hemmadur dre vlotaat (g > c'h)

Furm verb

Kemmadur	Furm
hep	gelloc'h
dre vlotaat	c'helloc'h
amreizh	c'helloc'h

c'helloc'h /ˈɣɛlːɔx/

1. Furm kemmet ar verb gellout e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

• War-lerc'h ar rannig-verb e, da skouer :

a) Sane. — [...] ? ha kredi a rit-hu e c'helloc'h dont a-benn da viret ouz ar briz-aotrou-ze, eo eat va zad da glask en tu-all da venez Are, da gemeret ho karg er maner ? — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 3.)

b) — [...]; tec'homp a-drenv ar chapel, ha goude e c'helloc'h gwelet ha klevet, evel a glevjoun hag a weljoun dec'h. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 20.)

• War-lerc'h ar stagell isurzhiañ ma, da skouer :

a) Patern. — [...]; rak se, deuit davedon kenta ma c'helloc'h adarre ha pa vefe emberr e vefe ! — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 46.)

b) — [...]. Kit eta, buhana ha ma c'helloc'h. [...]. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 11.)

Stummoù all

• c'halloc'h
• c'hellot

Stummoù rannyezhel

• c'hellfet
• c'hellfot