c'halve

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus galve gant ur c'hemmadur dre vlotaat (g > c'h)

Furm verb

Kemmadur Furm
hep galve
dre vlotaat c'halve
dre c'hwezhañ digemm
dre galetaat kalve
amreizh c'halve

c'halve /ˈɣalve/

  1. Furm kemmet ar verb galvel pe galviñ pe gelver pe gervel e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
Ha, kerkent goude-se, e c'halve pennoù-brezel an armead kristen da zont davetañ. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 101.)