branler

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Galleg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Verb

branler /bʁɑ̃.le/ verb kreñv strollad 1 (displegadur)

  1. Brañsellat, bral.


se branler verb emober

  1. (Dizoare) C'hoari gant e filip.