boasañ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « boas » hag an dibenn-ger « -añ ».

Furm anv-gwan

boasañ /ˈbwasːã/

  1. Derez-uhelañ an anv-gwan boas.
    • Ar re voasañ eus an anvioù-badez roet d'ar merc'hed er mare-se a oa Catherine, Mari-Kloada, Jeanne ha Marie-Jeanne. — (Goulven Jacq, Pinvidigezh ar paour, Al Liamm, 1977, p. 17.)