bleinjen

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar « blein- », pennrann ar verb « bleinañ », hag an dibenn-ger « -jen ».

Furm verb

bleinjen /Distagadur ?/

  1. Furm ar verb bleinañ e kentañ gour unan an amzer dic'hallus, en doare-divizout.