bidouf

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Anv-kadarn

bidouf /ˈbiː.duf/ gourel

1. (Pemdez) Toull-bac'h.
   • « Me 'garfe mont da laer. »
     « Ya, met ha mar bezes tapet ? E vezi kaset d'ar bidouf. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 242.)

Liamm diavaez

• Martial Ménard, Devri - Dictionnaire diachronique du breton, bidouf m. fam. Prison, placard.