eus ar c'haerañ
(Adkaset eus bezañ eus ar c'haerañ)
Brezhoneg
|
Sellet e vez ouzh ar bajenn pe ar gevrenn-mañ evel un divraz da glokaat e brezhoneg. Mar gouezit tra pe dra diwar-benn danvez ar pennad e c'hellit lakaat ho kouiziegezh da dalvezout dre gemmañ ar bajenn-mañ diouzhtu goude klikañ war al liamm « kemmañ ». |
Etimologiezh
- Savet diwar an araogenn eus, ar ger-mell strizh ar hag an derez-uhelañ kaerañ
Troienn
eus ar c'haerañ /Distagadur ?/
- En jardin ar palez e oa ur wezenn-ber hag a roe per eus ar c'haerañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 15.)
- Ma voent neuze euredet, hag e voe gouelioù, ha c'hoarioù, ha festoù eus ar c'haerañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 298.)
- Div blac'hig skañv a izili,
Nezerezed eus ar gaerañ,
Kouskerezed eus ar gwashañ. — (Prosper Proux, Bombard Kerne, Jabadao ha kaniri, Ti-moul. ar Govig, Gwengamp, 1866, p. 96.). Gortoz a raed : eus ar c'haerañ) - Prenañ a ris 'ta e Toulon ur pikol korn-butun eus ar c'haerañ gant ur c'harenn wer ma veze diskennet enni dour c'hwezh vat, e gwirionez ur « narghileh » e giz an Durked. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 88.)
- [...] ur montr arc'hant alaouret ha kizellet eus ar c'haerañ gant e anv hag e adarmez engravet e diabarzh ar glozenn. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 99.)
- Hennezh a oa end-eeun un den eus ar c'haerañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 226.)