Mont d’an endalc’had

bageal

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Verb

Kemmadur Furm
hep bageal
dre vlotaat vageal
amreizh vageal

bageal /ba.ˈɡeː.al/ verb gwan (anv-gwan-verb : bageet) (displegadur)

  1. Kas ur vag war an dour, beajiñ war vor, war ar stêrioù ; merdeiñ (diwar-benn an dud).
    • Kent mont da Vrest alies e tegouezhas din bageal e Plougouskant pe er Porzh Gwenn, hag a-wechoù garv awalc'h e veze ar mor ; [...]. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 87.)
  2. Bezañ kaset, sturiet war an dour.
    • <skouer.>

bageal /ba.ˈɡeː.al/ verb kreñv eeun (displegadur)

  1. Treuzdougen traezoù, danvezioù dre vor (diwar-benn ar bigi).
    • <skouer.>

[[stumm|Stumm]) all

Deveradoù

Troidigezhioù