Mont d’an endalc’had

aoniñ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet gant aon hag -iñ.
Da geñveriañ gant ar verb kembraek ofni.
Meneget e Geriadur Ernod, 1927.

Verb

aoniñ

  1. Kaout aon, strafuilhañ.
  2. Ober aon da un den.
    Arabat deoc'h aoniñ an dud gant ho plev hir ha lous.

Gerioù heñvelster

Adtapet diwar « https://br.wiktionary.org/w/index.php?title=aoniñ&oldid=336657 »