aliit

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar ali-, pennrann ar verb aliañ, hag an dibenn-ger -it.

Furm verb

aliit /aˈliːt/

  1. Furm ar verb aliañ en eil gour lies an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ.
  2. Furm ar verb aliañ en eil gour lies an doare-gourc'hemenn.
    • Hirio en deiz, kerkoulz war ar maez evel e kêr, pa welfot un den mezv, astennet gant he gorfad war an hent, skoit war e skoaz, savit-eñ en e sav, aliit anezhañ da lavaret : « Bevet ar Roue ! » hag e welfot anezhañ o treiñ e benn en ur grial : « Bevet ar Republik ! » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 151.)