Mont d’an endalc’had

adnevesaat

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar rakger ad- hag ar verb nevesaat.

Verb

adnevesaat /adneveˈsɑːt/ verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : adnevesaet) (displegadur)

  1. Lakaat da vezañ nevesoc'h adarre
    • An Aotrou Doue a zisplegas en oabl ur gaer a waremm-c'hlav (?), da ziskouez e oa adenevesaet an « Aliañs » etre an neñv hag an douar.[1]
  2. (dre skeudenn-lavar) Reiñ nerzh, lakaat startijenn en-dro.
    • N'eus ket da nac'h : daoust da gement a lavar, Sérusier e ra vat dezhañ ar beajoù-se, ma vez adnevesaet e wad ha kresket e nerzh, ha pa deu en-dro da Vreizh e vez ennañ muioc'h a youl hag a entan. — (Herve Gouedard, Paul Sérusier, ul livour e Breizh, Al Liamm, miz Du 2013, p. 142.)

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :

  • [1] : Eugène Heri, Istoar santel, ti moullerezh Sant-Erwan, Ploermel, 1896