ac'hanoc'h

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus ac'han- hag -oc'h.

Furm araogenn

Gour	Furm
U1	ac'hanon
U2	ac'hanout
U3g	anezhañ
U3b	anezhi
L1	ac'hanomp
L2	ac'hanoc'h
L3	anezho, anezhe
D	ac'hanor

ac'hanoc'h /a.ˈɣãː.nɔx/

1. Furm an araogenn a, eus, displeget en eil gour lies.
   • Bleunioù, pet ac'hanoc'h a weñv bemdez bremañ ? — (Bleunioù o tremen e Sonioù Feiz ha Breiz, w.d. 1930.)
   • Soñjit peger bras dienez e ve ar c'holl ac'hanoc'h ! — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 189.)
   • ... diod a zo ac'hanoc'h ... . — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 75.)