a-wel

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
(Adkaset eus a wel)

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar an araogenn a hag an anv-kadarn gwel.
Skrivet a wel a-wechoù.

Adverb

a-wel (da ub. / da udb.) /aˈɥeːl/

  1. E doare da vezañ gwelet.
    • E kement leac'h ma cavot christenien, e cavot ive ar groas savet a vel d'an oll. — (G. M., Nevers, Feiz ha Breiz, Du 1865, p. 314a.)
  2. E doare da welout.
    • D'ar merc'her, pemped a viz c'houevreur, ec'h errujomp, iac'h ha dibistig, a wel d'ar gear vraz Tchum-Kin-Fou. — (Misionou Bro-Sina, Lizeriou Breuriez ar Feiz - Leor kenta, 1849, p. 451.)

Gerioù heñvelster

Gerioù enepster

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Troidigezhioù

Troienn araogenn

a-wel /aˈɥeːl/

  1. A-wel da unan bennak: war wel da unan bennak/un dra bennak
  2. (Bezañ) a-wel da ober un dra : war-nes ober un dra.

Troidigezhioù