a-vihanik

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar a ha bihanik.

Adverb

a-vihanik, a vihanik : adverb.

  1. abaoe an amzer ma oa bihan an den, a-vihan
  2. deskiñ a-vihanik
    • A drugarez d'an azenerezh-se, evel ma lavarfe darn 'zo, ha d'o diouiziegezh venniget, hervez ma kredan-me, rak daou benn he deus pep bazh, desket ha desket mat am eus va yezh a-vihanik, ha mil bennozh Doue dezho evit se ! — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 8.)
  3. ez-vihanik


  • Skrivet a vihañnik e GBDV 122