zaolas

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus taolas gant ur c'hemmadur dre c'hwezhañ (t > z).

Furm verb

Kemmadur Furm
hep taolas
dre vlotaat daolas
dre c'hwezhañ zaolas
dre galetaat digemm
amreizh digemm

zaolas /ˈzɔːlas/

  1. Furm kemmet ar verb teuler pe teurel e trede gour unan an amzer-dremenet strizh, en doare-disklêriañ.
[...] : pa voe skuizh ar priñs o redek dre ar jardin, e tiwiskas e chupenn hag he zaolas war ar c'hlazenn, hag e gleze war-c'horre. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 46.)
[...], a zibradas krenn anezi dioc'h al lestr hag he zaolas er mor hep gouzout da zen ebet. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 15.)
  • War-lerc'h ar raganv-gour renet o:
[...] ; lamet a reas ar c'hestell-karr diwar o rodoù, ha, goude se, o zaolas a-zioc'h ar ganol ; [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 210.)
  • War-lerc'h ar raganv-gour renet va: