teurel

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Testeniekaet en krennvrezhoneg (teurel).
Da geñveriañ gant ar verboù taflu, tawlu en kembraeg, tewlel en kerneveureg.

Verb

teurel /ˈtøːrɛl/

  1. Kas un dra bennak pell gant nerzh.
    ...teurel a rae indan an daol kement a vije laket dezhañ war e plad . — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 12.)
    Hastit lakat dour war an tan da virviñ evit teurel e-barzh. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 200.)
  2. dislonkañ, c'hwedañ.
  3. teurel an dorn war udb
  4. teurel dour: staotat
    Evit a dra ma ne droazher ket kement gant ar gwin ha gant ar bier, e rankent mont da “deurel dour” ur wech an amzer, PVPR 28
  5. teurel boued: disteurel, dislonkañ
  6. teurel dismegañs war ub
  7. teurel diwar e galon: disteurel, dislonkañ
  8. teurel koad : diskar gwez
  9. bezañ mat da deurel d'ar chas: bezañ fall
  10. teurel un dra bennak en traoñ, d'an traoñ  : diskar
  11. teurel gwad: gwadañ
  12. teurel un dra en ul lec'h bennak:
  13. teurel d'ar bern, d'ar blotoù
  14. teurel ur mallozh

Stummoù all

teuler, teulel

Troioù-lavar

Troidigezhioù