tad

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Eilstummoù tipografek Gwelet ivez : Tad

Brezhoneg

Etimologiezh

Dont a ra ar ger eus ar c'hrennvrezhoneg tat. Da geñveriañ gant ar c'herneveureg tat a zo deuet da vezañ tas, ar c'hembraeg tad, an iwerzhoneg datán, « tad-mager » deuet da vezañ daidín, ar skoseg daidein, « tata » : an holl c'herioù-se a c'hellfe dont eus ur ger keltiek *tato-, ger karantezus bugelel. Gwelet ivez ar sañskriteg tata, « tad », an henc'hresianeg τάτα ha τέττα, al latin atta, « tad », an alamaneg ätte, « gourdad », al lituaneg teti-s, an henslaveg ot-ici, ar rusianeg tjatja.[1]

Anv-kadarn

tad /ˈtɑːt/ gourel, (liester tadoù /ˈtɑː.du/).

gourel benel
unander tad mamm
liester tadoù mammoù
  1. gwaz en deus bet ur bugel gant ur vaouez.
  2. Den en deus krouet un oberenn pe un dra bennak:
  3. Bezañ tad da unan bennak

Distagañ

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Divinadelloù

Krennlavarioù

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :


Kembraeg

Etimologiezh

Sellet ouzh an etimologiezh e kevrenn ar brezhoneg.

Anv-kadarn

tad /Distagadur ?/ gourel, (liester tadau).

  1. Tad.
    Ble mae fy nhad?
    • Pelec'h emañ va zad?
gourel benel
unander tad mam
liester tadau mamau

Deveradoù