redet

Brezhoneg

redet /ˈreːdet/

redet /ˈreːdet/

anv-gwan-verb:
- Ma ne hopajemp ket, e tleed redet a-hed ar c'hoadoù hag ar gwaremmoù, a dro-war-dro, en ur hopañ atav teir gwech, an eil war-lerc'h eben, ken na glevjed ac'hanomp oc'h ober un hopadenn. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 14.)
- Daoust ma drouksante e oa tonket dezhañ kouezhel kent pell àr an aerva, hini n'en doa redet gant muioc'h a herr d'ar brezel... — (J. Loth, Raklavar da A Genoux gant Yann-Bêr Kalloc'h, Paris, 1921, p. V-VI.)
- Me n'em eus morse redet — (Anjela Duval, E-tal an Tan e-barzh Kan an Douar, Al Liamm, 2011, p. 62.)
Gant ar verb-skoazell bezañ :
- Evel just e oa redet ar vrud eus an darvoudoù tremenet e Tremelven dre ar vro. — (Jakez Konan, Ur marc'hadour a Vontroulez, Al Liamm, 1981, p. 95.)
- Redet eo kuit
- Ar varaerez n'he doa ket klevet pe da verkañ e oa pe ne oa ket, rak redet e oa da welout an dispac'h a oa tarzhet en ti-forn. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 88.)
doare-sujañ (ral).
doare-gourc'hemenn implijet a-wechoù e-lec'h redit.