mont

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Mont d'ar skol bemdez a ra ar vugale ...

Etimologiezh

Diwar an henvrezhoneg (mont-, minet).
Meneget e krennvrezhoneg (monet).
Da geñveriañ gant ar verboù mynd, myned e kembraeg, mos, mones e kerneveureg.
Deuet eus un anv-verb keltiek *monetu, deveret eus ur verb *mon-ī- (miret evel muinithir « eer en-dro » e krenniwerzhoneg) a zeufe eus ur wrizienn indezeuropek *menH- « mac'hañ, pilpaziñ » a gaver er gerioù permeāre « mont a-dreuz » e latin, míjeti « tremen » e tchekeg ha mìnti « saotrañ, diganastrañ » e lituaneg.[1]

Verb

mont /ˈmɔ̃nt/ (displegadur)

  1. Mont da ul lec'h bennak : → Termenadur da glokaat (Ouzhpennañ)
  2. mont da ober un dra bennak
  3. Mont da veleg, da fornier, da c'hast, da soudard, da vatezh ...
  4. Mont gant unan bennak : bezañ kaset gant ub

Doareoù-skrivañ all

En doare-skrivañ etrerannyezhel e vez skrivet mond.

Stummoù rannyezhel

Deveradoù

Troioù-lavar

mont da...
mont d'an...
mont d'ar...
mont digant...
mont diouzh...
mont e...
mont eus...
mont evel...
mont gant...
  1. mont gant unan bennak
  2. mont gant an diaoul
  3. mont gant an hent
  4. mont gant al laer
mont war...
mont dirak un anv-gwan pe un adverb
  1. mont berr
  2. mont bihan e galon
  3. mont dinerzh
  4. mont fall
  5. mont kalet
  6. mont klañv
  7. mont mat
  8. mont pell
  9. mont ruz
  10. mont skañv
  11. mont sot
  12. mont tre
  13. mont trist
Hag ivez

hag ivez


Krennlavarioù

  • Aesoc'h d'ur c'hañval tremen dre grao un nadoz
    Eget d'un den pinvidik mont d'ar baradoz.
  • Bleud an diaoul a ya da vrenn

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :

  • [1] : Ranko Matasović, Etymological Dictionary of Proto-Celtic, Leyden, Brill, 2009, p. 276.