mane

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar man-, pennrann ar verb menel, hag an dibenn-ger -e.

Furm verb

mane /ˈmãːne/

  1. Furm ar verb menel e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ
[...], rak berad spered ebet ne vane, am eus aon, en e gokenn voal a denne d'ul letern dall lazhet al lutig ennañ, [...]. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 14.)

Troidigezhioù


Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar menez.

Anv-kadarn

mane /ˈmãːne/

  1. Furm wenedek an anv menez.

Troidigezhioù


Saozneg

Etimologiezh

Anv-kadarn

mane /ˈmein/

  1. moue