mab-bihan

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Ger kevrennek savet diwar an anv-kadarn mab hag an anv-gwan bihan

Anv-kadarn

mab-bihan /maˈpiːãn/ gourel (liester : mibien-vihan)

  1. Paotr pe waz evit e dud-kozh
    • Terak a gemeras Abram, e vab, ha Lot, mab Haran, e vab-bihan, ha Sarai, e verc'h-kaer, gwreg Abram, e vab, hag ez ejont asambles er-maez eus Ur ar Galdeiz, evit mont da vro Ganaan. — (Geneliezh 11-31, e-barzh Testamant Nevez hon Aotrou hag hor Salver Jezuz-Krist, troet gant Gwilh ar C'hoad, 1893, adwelet ha lakaet e brezhoneg a-vremañ gant Lukaz Bernikod, 2004.)
    • [...] : « Ho mab bihan, Soaz Sapeur, emezañ en ur zistouvañ ur voutailhad win, a vo un tarin disul o vont d'an oferenn-bred gant e voutonoù cherompi ». — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 29.)

Gerioù kar dre o ster

Troidigezhioù