lavaret

Brezhoneg

Etimologiezh

(Verb) Testeniekaet en henvrezhoneg (laberiat).

Meneget er C'hatolikon (lauarez).

Da geñveriañ gant ar verboù llefaru en kembraeg, leverel en kerneveureg.

(Furm-verb) Savet diwar « lavar- », pennrann ar verb « lavaret », hag an dibenn-ger « -et ».

Verb

lavaret /laˈvɑːret/ verb kreñv eeun (displegadur)

1. Reiñ da c'houzout d'unan bennak dre gomz.
   • — Her lavaret a c'hellez, va den ; me am eus dija gwelet meur a hini. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 155.)
   • Lavaret a rejont ho daou an ofern, an eil varlerc'h egile, evid ar re a ioa marvet ac'hanomp e Kergidu, hag evit pedi Doue da bellaat peb drouk dioc'h ar vro. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 59.)
   • Trei a reaz varzu enn-ho en eur lavaret :
     — Sell-ta, paotred, petra a zo a nevez ganeoc'h ? — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 318.)

Stummoù all

• lavarout

Stummoù rannyezhel

• lâret

Doareoù-skrivañ all

En doare-skrivañ etrerannyezhel e vez skrivet lavared.

Troioù-lavar

• lavaret an oferenn
• lavaret bennozh Doue da unan bennak
• lavaret d'e roched
• lavaret etre e roched hag e chouk
• lavaret etre e roched hag eñ
• lavaret etre e roched hag e vruched

Troidigezhioù

• alamaneg : sagen ^(de)
• galleg : dire ^(fr)
• italianeg : dire ^(it)
• kembraeg : dweud ^(cy)

• kerneveureg : leverel ^(kw)
• portugaleg : dizer ^(pt)
• saozneg : to say ^(en)
• spagnoleg : decir ^(es)

Etimologiezh

Savet diwar bennrann lavar- ar verb lavaret hag an dibenn-ger -et.

Furm verb

lavaret /laˈvɑːret/

1. Anv-gwan-verb ar verb lavaret.
   • Goude m'oa echu emgann Kergidu, pep hini, evel em eus her lavaret deoc'h, a en em zastumas gant tud e vro evit mont kuit, [...]. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 221.)
2. Furm ar verb lavaret e trede gour unan an doare-gourc'hemenn.