kavout

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatolikon (caffout).
Da geñveriañ gant ar verboù cael, caffael en kembraeg, kavoes en kerneveureg. Deuet eus ar anv-verb keltiek *kab-ei-tu, ledanaet marteze eus ar wrizienn indezeuropek *kh₂pi- « kaout », kar d'ar gerioù capere en latin, haben en alamaneg ha kap en albaneg.
Gwelet kaout.

Verb

kavout /ˈkɑːvut/ verb kreñv eeun (displegadur)

  1. Gwelet, tizhout unan bennak pe un dra bennak edod o klask.
  2. Gwelet un dra bennak dre zegouezh.
  3. A verk ur soñj, un ali: kavout mat, fall, brav, vil; priziañ, barn.
  4. kavout abeg
  5. kavout aes, kavout diaes,
  6. kavout berr,
  7. kavout brav, kavout divalav, kavout vil,
  8. kavout euzhus, spontus,
  9. kavout hir,
  10. kavout mat, kavout fall
  11. kavout un dra bennak da unan bennak
  12. kavout da ub: soñjal
  13. kavout e dro
  14. kavout an tu da ober un dra.
  15. en em gavout

Deveradoù

Troioù-lavar

Krennlavarioù

  • Pilhenn a gav truilhenn
    Er c'harzh pe e-kichen

Troidigezhioù