doujañs

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar pennrann douj ar verb doujañ hag al lostger -añs.

Anv-kadarn

doujañs /ˈduːʒãs/ benel

  1. resped
  2. diskouez, kaout doujañs evit ub
  3. kaout doujañs ouzh ub
  4. magañ doujañs da ub
    • Peseurt doujañs, a gred deoc'h, e vage d'ar moc'h-se ur c'horporal pe ur soudard ? — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 34.)
  5. doujañs Doue
  6. ober udb dre zoujañs
  7. ober udb gant doujañs
    • « Hola 'vat, emezo en ur sellout ouzhin gant doujañs, nag a daolioù-kaer hoc'h eus graet dindan bevar devezh ! ... — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 20.)

Troioù-lavar

Krennlavaroù

  • Doujañs zo e-barzh ar garantez
  • En doujañs emañ ar garantez

Troidigezhioù