beajiñ

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Eus beaj hag -iñ.

Verb

beajiñ /beˈɑːʒĩ/

  1. Fiñval alies a lec'h da lec'h, a-wechoù a vro da vro, evit ar blijadur pe evit al labour.

Troidigezhioù