avel

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatholicon (1499): auel.[1]
Da geñveriañ gant ar gerioù awel en kembraeg ha kerneveureg.

Anv-kadarn

avel /ˈaːvɛl/, /ˈaːwəl/, /ˈɑːɥel/, /ˈael/, /ˈɛːl/ hollek gourel (liester aveloù, avelioù)

  1. Fiñv naturel an aer o tilec'hiañ hervez un durc'hadur resis.
Notenn
Kemmadur dre vlotaat goude « avel ».

Distagañ

Doareoù-skrivañ all

En doare-skrivañ etrerannyezhel e vez skrivet awel.

Gerioù heñvelster

Deveradoù

Gerioù kevrennek


Troioù-lavar

Krennlavarioù

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :

  1. Jehan Lagadeuc, Auel, Le catholicon en troys langaiges scavoir est breton franczoys et latin, 1499, war lec'hienn ar Bibliothèque nationale de France.