tostaat : diforc'h etre ar stummoù
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
displegadur |
skouer |
||
Linenn 10: | Linenn 10: | ||
#* ''Ne welit ket e '''tostaont''' ouzh ar penn all ?'' {{mammenn|[[w:Yann-Loeiz Rozeg|Brogarour]], ''Onenn'', Gwengamp, 1936|85}} |
#* ''Ne welit ket e '''tostaont''' ouzh ar penn all ?'' {{mammenn|[[w:Yann-Loeiz Rozeg|Brogarour]], ''Onenn'', Gwengamp, 1936|85}} |
||
# {{v g}} [[dont|Dont]] [[tostoc'h]]. |
# {{v g}} [[dont|Dont]] [[tostoc'h]]. |
||
#* '' |
#* ''Job a oa '''tostaet'''.'' {{mammenn|TSTN|32}} |
||
#* ''Ya ! fiñval a rae ar sklerijenn war vantell ar siminal, ha '''tostaat''' a rae didrouz ouzh tal ar gwele.'' {{mammenn|TSTN|52}} |
|||
{{-ES-}} |
|||
* [[pellaat]] |
|||
{{-tro-}} |
{{-tro-}} |
Stumm eus an 10 Gwe 2011 da 17:29
Brezhoneg
Etimologiezh
Verb
tostaat /tosˈtɑːt/ (displegadur)
- verb kreñv dieeun Lakaat da vout tostoc'h.
- Tostaat da unan bennak, ouzh unan bennak.
- Ne welit ket e tostaont ouzh ar penn all ? — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 85.)
- verb gwan Dont tostoc'h.
- Job a oa tostaet. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 32.)
- Ya ! fiñval a rae ar sklerijenn war vantell ar siminal, ha tostaat a rae didrouz ouzh tal ar gwele. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 52.)