tostaat : diforc'h etre ar stummoù
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm |
Punctuation, as required by user Bianchi-Bihan himself |
||
| Linenn 2: | Linenn 2: | ||
{{-etim-}} |
{{-etim-}} |
||
: |
:Savet diwar an [[anv-gwan]] ''[[tost]]'' hag al [[lostger]] [[kevrennek]] ''[[-aat]]'' ([[diwar]] ''[[-a]]'' hag ''[[-at]]''). |
||
{{-verb-|br}} |
{{-verb-|br}} |
||
'''tostaat''' {{dist|tosˈtɑːt}} {{v g}} [[ha]] {{v ke}} ([[anv-gwan-verb]] : [[tostaet]]) {{displ-br}} |
'''tostaat''' {{dist|tosˈtɑːt}} {{v g}} [[ha]] {{v ke}} ([[anv-gwan-verb]] : [[tostaet]]) {{displ-br}} |
||
#[[dont|Dont]] [[tostoc'h]] |
#[[dont|Dont]] [[tostoc'h]]. |
||
#* ''Job a oa '''tostaet'''.'' {{mammenn|TSTN|32}} |
#* ''Job a oa '''tostaet'''.'' {{mammenn|TSTN|32}} |
||
#* ''— [...], « lezit [[ac'hanon]] da '''dostaat''', evit ma [[gwelin|welin]] ha me a [[bezo|vezo]] evit [[rannañ]] hoc'h [[ejen]] [[etrezoc'h]]. [...]. »'' {{mammenn|LAWI|132}} |
#* ''— [...], « lezit [[ac'hanon]] da '''dostaat''', evit ma [[gwelin|welin]] ha me a [[bezo|vezo]] evit [[rannañ]] hoc'h [[ejen]] [[etrezoc'h]]. [...]. »'' {{mammenn|LAWI|132}} |
||
| Linenn 25: | Linenn 25: | ||
#* ''Pa darzh skinoù kentañ an heol, a-rez an dremmwel, e '''tosta''' Marzhin ouzh dorioù kêr hag e c'hourc'hemenn outo digeriñ.'' {{mammenn|RARA|76}} |
#* ''Pa darzh skinoù kentañ an heol, a-rez an dremmwel, e '''tosta''' Marzhin ouzh dorioù kêr hag e c'hourc'hemenn outo digeriñ.'' {{mammenn|RARA|76}} |
||
#* '''''Tostaït [[ouzh|ouz]]''' an [[taol|daol]] !'' {{mammenn|TBP3|354}} |
#* '''''Tostaït [[ouzh|ouz]]''' an [[taol|daol]] !'' {{mammenn|TBP3|354}} |
||
# |
# Tostaat un dra bennak ouzh un dra all. |
||
# |
#* ''Tostait ar bank ouzh an daol''. |
||
{{-ES-}} |
{{-ES-}} |
||
| Linenn 36: | Linenn 36: | ||
{{-tro-}} |
{{-tro-}} |
||
* {{fr}} : {{tro|fr|s'approcher}}; {{tro|fr|approcher}} |
* {{fr}} : {{tro|fr|s'approcher}} ; {{tro|fr|approcher}} |
||
[[Rummad:-aat]] |
[[Rummad:-aat]] |
||
Stumm eus an 12 C'hwe 2019 da 13:57
Brezhoneg
Etimologiezh
Verb
tostaat /tosˈtɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : tostaet) (displegadur)
- Dont tostoc'h.
- Job a oa tostaet. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 32.)
- — [...], « lezit ac'hanon da dostaat, evit ma welin ha me a vezo evit rannañ hoc'h ejen etrezoc'h. [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 132.)
- Ne spurmanted diwezh ebet d'ar « gwlizhaj » hogen klevout a raed trouz kammedoù Klaoda ha Yona, an amezeien, o tostaat war [an] hent-karr. — (Jakez Konan, NOZ AR PELLGENT, Al Liamm niv. 65, Du-Kerzu 1957, p. 14.)
- A bep eil e tostaor. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 203.)
- Tostaat da unan bennak.
- … difennet en devoa zoken eus e wreg lezel ar bugel da vont da c’hoari war aod ar mor hag ivez da dostaat d’e vag, — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 111.)
- Neuze e tostaas dezhañ, ... — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 142.)
- Dre he zinou ha dre he c'homzou e roas da intent d'an estranjour diwall da dostât d'al lec'h-ze ; ... — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 4.)
- Tostaat ouzh unan bennak, pe ouzh un dra bennak.
- [...] ; n'en doa ket kredet mont dre gêr Lesneven, ha c'hoant tostaat ouzh Brest en doa ivez. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 188.)
- Tostaat a riz diochtu ouc'h ar c'hleuz; biza ha tennañ riz adarre.— (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 91.)
- Goulaouet oa an deiz; tosteat oan out-han, hag en eur zellet piz, e veliz eur zeizenn enn dro d'he c'houzouk, ha var he galoun eur vedalenn. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, p. 94.)
- Tosta ‚ta ouzhin, kozh skarineg digalon, tosta ‚ta buan, mar kredez. — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 79.)
- Tostât a ra gant e c'houlou ouz ar gwele doun ha tenval : nep trouz na finvadenn ! — (Erwan ar Moal, Pipi Gonto, Kemper, 1925, p. 15.)
- Ne welit ket e tostaont ouzh ar penn all ? — (Brogarour, Onenn, Gwengamp, 1936, p. 85.)
- Ya ! fiñval a rae ar sklerijenn war vantell ar siminal, ha tostaat a rae didrouz ouzh tal ar gwele. — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 52.)
- Pa darzh skinoù kentañ an heol, a-rez an dremmwel, e tosta Marzhin ouzh dorioù kêr hag e c'hourc'hemenn outo digeriñ. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 76.)
- Tostaït ouz an daol ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 354.)
- Tostaat un dra bennak ouzh un dra all.
- Tostait ar bank ouzh an daol.
Gerioù enepster
Divinadelloù
- Petra a rez a-raog antren en ti ? - Tostaad dezañ. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 329.)
- Petra a zo kaoz d'ar saout da dostaad ouz ar c'hleuz da beuriñ ? - A-toue, ar c'hleuz n'hall ket tostaad outo. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 334.)
Troidigezhioù
- galleg : s'approcher (fr) ; approcher (fr)