gwelout : diforc'h etre ar stummoù
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm |
Inutile |
||
Linenn 53: | Linenn 53: | ||
[[Rummad:gwelout]] |
[[Rummad:gwelout]] |
||
[[Rummad:-out]] |
[[Rummad:-out]] |
||
[[en:gwelout]] |
|||
[[fr:gwelout]] |
|||
[[mg:gwelout]] |
Stumm eus an 5 Du 2017 da 16:00
Brezhoneg
Etimologiezh
Verb
gwelout /ˈɡɥeːlut/ /ˈɡwɛːlut/ verb kreñv dieeun ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : gwelet) (displegadur)
- gwelout un dra
- — [...] ; gwel eta pehini a gomeri da bried. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 189.)
- gwelout un den, ul loen, oc'h ober un dra
- Pa welez eur hi o tond beteg da zeuliou az-pez aon. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 462.)
- gwelout ha
- — Eomp etrezek ar Spagn, [...], da welet ha ne vo ket graet welloc'h din gant an teir friñsez all am eus tennet digant o jeanted, eget gant homañ. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 131.)
- — [...], « lezit ac'hanon da dostaat, evit ma welin ha me a vezo evit rannañ hoc'h ejen etrezoc'h. [...]. » — (Troude ha Milin, Labous ar Wirionez ha Marvailhoù all, Skridoù Breizh, 1950, p. 132.)
- Hervez lezennou ar vro, ar roue koz, pa ne veze ket a baotred, a veze red d'ezan ober tri goulenn ouz e zanvez mab-kaer, ha gwelet dre eno hag a-walc'h a furnez, a nerz kalon, a spered, a ijin a c'helle kaout an den yaouank a dlee beza fiziet etre e zaouarn eur verc'h garet ha stur pounner ar gouarnamant. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 10.)
- Abred 'ta diouz ar mintin, da houlou deiz ez a al louarnater da weled ha deued eo al louarn da dañva e lipebao. — (Tad Medar, An Tri Aotrou, 1981, p. 114.)
- gwelout ober un dra
- en em welout
- gwelout stered
Stummoù all
- gwelet