halo

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-kadarn) → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

(Furm verb) Savet diwar hal-, pennrann ar verb halañ, hag an dibenn-ger -o

Anv-kadarn

halo /ˈhɑːlo/ hollek gourel

1. Halv
   • « Glebia bara e halo ar c'hi du a ro brasoc'h nerz eget hini an nerzusa a zo. » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 211.)
   • « Soubla a ris bara e halo ar c'hi du, ha nerzus e voen. [...] ! » — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 211.)

Troidigezhioù

• galleg : salive ^(fr)

Furm verb

halo /ˈhɑːlo/

1. Furm ar verb halañ e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ

Troidigezhioù

• galleg : (elle)/(il) vêlera ^(fr)

Esperanteg

Etimologiezh

Diwar ar galleg halle, ar saozneg hall pe ar poloneg hala, hag al lostger -o a dalvez da sevel an anvioù-kadarn.

Anv-kadarn

Troad	unander	liester
nominativ	halo	haloj
akuzativ	halon	halojn

hajlo /ˈha.lɔ/

1. Koc'hu.

2. Sal veur.