kredan

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar kred-, pennrann ar verb krediñ, hag an dibenn-ger -an

Furm verb

kredan /ˈkreːdãn/

1. Furm ar verb krediñ e kentañ gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ

• Hep kemmadur :

− « Ha ma kred din ? Ha ma kred din ! Sur e kredan hag e kredan start ! ha, c'hwi, ne gredit ket mui ? » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 74.)

• Gant ur c'hemmadur dre vlotaat (war-lerc'h ar rannig-verb a, ar rannig-verb nac'h ne da skouer) :

− Ya 'vat, a gredan, ma zad. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/1, Al Liamm, 1984, p. 16.)

Jilig. — [...]. Evidon-me ne gredan ket e c'hellfed anaout ac'hanoc'h, rak doare eur vaouez a renk uhel ho peus evelse ! — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 39.)

− [...] ; n'ho pezo ket a geuz, a gredan, da veza lavaret d'in ar wirionez diwar-benn zo en em gavet ganeoc'h. — (G. MILIN, Gwechall-goz e oa..., Kemper, 1924, p. 7.)

Rimadelloù

• A bé sé dé,
  War ma revr am-bez.
  Warc'hoaz am-bo adarre,
  Nemed ma mestr a vankfe,
  Ne gredan ket e rafe ! — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 385.)

Troidigezhioù

• galleg : (je) crois ^(fr)
• galleg : (j')ose ^(fr)