koll : diforc'h etre ar stummoù

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.
Endalc’h diverket Danvez ouzhpennet
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
Diverradenn ebet eus ar c'hemm
Linenn 23: Linenn 23:
#:''Yec'hed deomp holl, Hemañ zo 'vont da goll''!
#:''Yec'hed deomp holl, Hemañ zo 'vont da goll''!
#chom da goll: chom da vreinañ, pa gomzer eus legumaj, boued
#chom da goll: chom da vreinañ, pa gomzer eus legumaj, boued

====[[krennlavarioù|Krennlavarioù]]====
* ''Abred na '''goll''' [[james|jamez]].'' {{mammenn|TBP3|302}}


{{-ak-|br}}
{{-ak-|br}}

Stumm eus an 1 Du 2016 da 16:57

Brezhoneg


Etimologiezh

Verb

koll /ˈkɔlː/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : kollet) (displegadur)

  1. mont tra pe dra digant un den
  2. koll e hent
  3. koll e benn, e spered
  4. koll e skiant, e skiant-vat : koll e spered
    • Me zo erru prest da goll ma skiant ganit-te, TBP 2/472
  5. koll ul lagad
    • Hennezh a zo o paouez koll ul lagad, TBP 2/394
  6. koll e vrezhoneg
  7. koll sont
  8. koll ur bugel: moumounañ ur bugel betek re:
  9. mervel den pe zen digant un den
    • Koll e dud, koll ur bugel
  10. mont da goll
    Yec'hed deomp holl, Hemañ zo 'vont da goll!
  11. chom da goll: chom da vreinañ, pa gomzer eus legumaj, boued

Krennlavarioù

Anv-kadarn

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Krennlavarioù

  • Pa erru ur c'holl en ti
    Ez erru daou pe dri

Anv-gwan

  1. bezañ koll